Πρόσφατα η διοίκηση της Vodafone, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που παρέχουν οι υφιστάμενοι μνημονιακοί νόμοι στους εργοδότες, ανακοίνωσε στους εκπροσώπους των εργαζομένων, ότι πλέον το διάλειμμα, θα θεωρείται μη εργάσιμος χρόνος, ενώ στην πραγματικότητα είναι αμειβόμενος χρόνος εργασίας και με αυτόν τον έμμεσο τρόπο προσπάθησε να εγκαινιάσει μονομερώς ωράριο εννέα ωρών.

Την περασμένη Παρασκευή 28/9 ενώπιον του Υπουργείου Εργασίας, η πλευρά της εργοδοσίας της Vodafone συμφώνησε να τηρήσει όσα προβλέπονται από τη ισχύουσα νομοθεσία και εν προκειμένω να μην προχωρήσει σε μονομερή αλλαγή  του ωραρίου, αλλά να πραγματοποιήσει διαβούλευση με το σωματείο ΠΑΣΕ Vodafone. Είναι η δεύτερη φορά φέτος, που το σωματείο εργαζομένων της Vodafone οδήγησε την εργοδοσία σε τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας. Η πρώτη ήταν τον Μάιο και αφορούσε μετακίνηση υπαλλήλων από την Vodafone στην 360 connect.

Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα που κάνουν οι εργαζόμενοι στην Vodafone. Ταυτόχρονα όμως μας προβληματίζει το γεγονός ότι ένα αναλογικά μικρότερο σε μαζικότητα σωματείο από το δικό μας, οδηγεί την εργοδοσία σε τριμερείς συναντήσεις απαντώντας έτσι στην αδιαλλαξία της διοίκησης. Την ίδια στιγμή που στον ΟΤΕ η εργοδοτική αυθαιρεσία έχει χτυπήσει κόκκινο και οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας είναι καθημερινές το συνδικάτο αδρανεί.

Με τον ίδιο τρόπο που απάντησαν οι εργαζόμενοι στην Vodafone,  απάντησαν και οι εργαζόμενοι της Τράπεζας Πειραιώς στις παραβιάσεις του συμβατικού ωραρίου και της Εργατικής Νομοθεσίας γενικότερα. Στην συνέχεια του προστίμου μαμούθ 1,6 εκατομμυρίων ευρώ που επιβλήθηκε πέρυσι στην ίδια τράπεζα για «μαύρη» εργασία, μετά από καταγγελία του σωματείου (Σ.Ε.Υ.Τ.ΠΕ), πρόσφατα μπήκε λουκέτο από την Επιθεώρηση Εργασίας στο κατάστημα της Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη, για παραβιάσεις του νόμου για αδήλωτες υπερωρίες, στα υποκαταστήματα Σερρών, Τρικάλων, Νάξου, Οινοφύτων και Θεσσαλονίκης.

Είναι προφανές ότι η εργοδοσία θα εφευρίσκει συνεχώς νέους τρόπους για να υπερεκμεταλλεύεται την θέση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι ελέω της κατάρρευσης του εργατικού δικαίου. Όμως έχουμε σαν συνδικαλιστικό κίνημα την ευθύνη να αντισταθούμε στην προσπάθεια της διοίκησης να μας εξανδραποδίσει, να παραβιάζει το συμβατικό μας ωράριο και τους κανονισμούς υγείας και ασφάλειας, να εντατικοποιεί συνεχώς την εργασία, να διαλύει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.

Κάθε χρόνο με έναν επετειακό τρόπο το συνέδριο της ΟΜΕ-ΟΤΕ αποφαίνεται περισπούδαστα ότι  εξαντλείται η υπομονή τους, ότι δεν θα ανεχτούν άλλο την εντατικοποίηση και τα ωράρια λάστιχο και ότι θα καταγγέλουν στην επιθεώρηση εργασίας κάθε παραβίαση του νόμου! Ουδέποτε αυτοί οι λεονταρισμοί τους έγιναν πράξη. Ουδέποτε τα θεσμοθετημένα όργανα των εργαζομένων – η ΟΜΕ-ΟΤΕ αλλά και τα πρωτοβάθμια σωματεία, έκαναν ότι οι συνάδελφοί μας στην Vodafone, στην Πειραιώς και σε δεκάδες άλλες επιχειρήσεις.

Δεν γνωρίζουν ότι στο Διοικητικό Μέγαρο και στην Παιανία πολλοί συνάδελφοί μας χτυπάνε 9ωρα και 10ωρα;  Δεν γνωρίζουν ότι πραγματοποιείται εργασία επί στύλου από μονοπρόσωπα συνεργεία; Δεν είδαν – δεν ξέρουν – δεν άκουσαν για τα απαράδεκτα σκαμπό και για το πως αξιοποιείται ο ενδιάμεσος χρόνος στα καταστήματα με σπαστό ωράριο;  Άραγε αυτή η ιταμή στάση τους υπαγορεύεται από κάποια «ιερή προσήλωση» σε κάποια αόρατη «εργασιακή ειρήνη»;

Για πόσο καιρό ακόμα, σκοπεύουν να κάνουν τα «στραβά μάτια» στην εργοδοσία; Και για πόσο καιρό ακόμα οι εργαζόμενοι θα τους ανεχόμαστε;